Bandeau
L’Essaillon
« Entre la Tourre et lou Crapoun,
I a moun païs, qu’ei Sederoun »
Alfred Bonnefoy-Debaïs

Etudier, préserver et faire connaître le Patrimoine Historique, Naturel et Culturel de Séderon et de sa Région

Lou Trepoun 26
Noste Councours de Cascareleto
Article mis en ligne le 30 septembre 2013
dernière modification le 13 décembre 2014

par Armana provençau
Monsieur J.F. CHARROL nous a adressé un extrait de L’ARMANA PROUVENÇAU que vous trouverez ci-dessous.

Eh ! bèn, se i’a uno causo que vertadieramen nous a pas deçaupu, acò’s la chifro di responso ! Un bon kilò de cascareleto nous ei esta manda. Valènt à dire qu’es noun soulamen lou noumbre di legeire de l’Armana que, chasco annado, crèis, mai aquéu di legeire que s’assajon d’escriéure poulidamen noste parla.

Dins tóuti li papié que d’eici o d’eila, dóu Var enjusqu’à Lunèu e de Marsilho à Mountelimar, soun arrivo à-z-Ais, i’a proun toujour quauque merite que chascun se lou digue e se maucore pas se trobo pas, aqueste cop, soun istòri dins nòsti pajo ! Em’un pau mai de siuen, encaparan lou biais e saran à l’ounour tambèn.

Uno tiero de set cascareleto, fin-finalo, es estado retengudo que si titre soun « ETIMOULOUGIO » — « LOU BON AFAIRE » — « EDUCATIOUN FISICO » — « LI TRES CHACHA » — « LA VIGNO DE LOUVISET » — « L’EMBALAGI » — « PARLA DE VUEI ».

Sian forço urous de lis aculi dins nósti pajo.e de gramacia sis autour.

Falié chausi lou premié pres. Es l’autour (trop moudeste pèr nous dire soun noum) qu’a signa « L’AVIGNOUNEN » lou pichot conte intitula « ETIMOULOUGIO » que lis Armancaire an decida de courouna. Anan dire eici perqué :

La cascareleto ansin primado es belèu pas d’aqueli que fan rire lou mai. Mai fai sourrire finamen, ço qu’es pas talamen eisa .

Soun merite es aqui, tambèn, qu’es un conte que prouvençau, establi, dins lou cas que sian, sus tres noum de coumuno nostro, e que un conte ansin poudrié pa trouba plaço dins un autre Armana que noste Armana Prouvençau...

E, surtout, i’a acò que, sènso un mot de trop, fai ausi au legèire uno counversacioun poupulàri dou bon, emé lou biais bounias e fin, li maniero de dire que vous fan creire que ié sias....

E, pèr ço que aquéli quauqui fraso an encapa lou biais poupulàri e pas mai, aquéu conte d’aqui es ço que se póu dire un conte forço bèn escri.

Un countaire, surtout prouvençau, ço que ié fau, proumié es pas talamen d’enventa que de saupre entendre lou. pople..., e de saupre adoune rendsre ao pople ço que lou pople i’a douna !

Noste ami maianen, lou bon Moussu Damian, nous fisavo, i’a pas de tèms, entre bèn d’àutri souveni, aquéu prepaus de moudestio — mai de moudestio d’engèni — que ié tenguè, un cop, Mistral

« Un poueto, après tout, de qu’es ? Es quaucun que pren dins lou pople ço que i’a de poulit e que n’en fai de libre »

Es pas mai dificile qu’acò ! Soulamen, pèr « prendre dins lou pople », la premiero di causo es de saupre l’entendre ; pièi, en avènl sachu l’enlendre, fau chausi encaro aqui dintre « ço que i’a de poulit » es justamen aqui que coumenço l’engèni !

Brave, l’Avignounen ! que tant vou sias avesina, sènso un pessu de pretencioun, de la mai simplo e esmouvènto definicioun dóu poueto que Mistral aguèsse dounado !

LIS ARMANACAIRE