En Prouvènço de bas se fai la bastejado dis oustau. Es ansin qu’ai fa aqueù pouèmo per baia un noum à moun oustau ! Ero la festo aqueù jour e soun vengu li tambourinaire : avèn canta la Prouvènço et begu un cop emé touti lis amis !
Ero vengudo un beù matinPer nisa dins lou grand pinA ieù m’agradè bravamenDe veire soun anamenUno venguè, piei mai de vintVoulastreja dins lou jardin !Venien, à voù, à moulounadoBeca moun gran, jamai lassado.Es revengudo lou lendemanE se pausè dedins ma manEre ben fiero en aquèu jourCresiéu qu’anave faire lou tourLou tour doú pin émai doù ceùEn coumpagno de moun anceùDisieú : « Mounte siès, bouscarleto ? »Subran venié, fasent l’aleto...Pamens un triste jour d’estiéuDe bado ai crida moun aucèu...Enfin l’agasso trufarelloSouleto a respoundu, crudello :« Lou sas ? A parti la bouscarloVieùre sa vido à grand cop d’alo ! »Me prengué coume un tremoulun,Lou cor quicha de l’amarun.O Bouscarleto !Vieùra toujour toun souveni,Se quauque jour, qu’aucun me dis :« De quei lou noum de toun oustau ? »Iè respoundrai emè proun gau !Es la « Bouscarlo ! » E beleùVesent acò, moun bel aucèu,A tiro d’alo tournara,Per escouta lou mestierauMai déja vuei ma bouscarletoTe gramacian, gento amigueto !Ieù, lou Ramoun émai lou chin !Esvartant de nous lou peginN’as fa ama l’immenso CrauOunte mestrejo lou mistrau
Susano JOUVE